بخورد كار مباحى را ترك كند، بايد انجام آن در نظر مردم بهتر از تركش نباشد.

سوم- بيكى از اسمهاى خداوند عالم قسم بخورد كه بغير ذات مقدس او گفته نمى‌شود مانند خدا- و- اللّه. و نيز اگر باسمى قسم بخورد كه بغير خدا هم ميگويند ولى بقدرى بخدا گفته مى‌شود كه هر وقت كسى آن اسم را بگويد، ذات مقدس حق در نظر ميآيد؛ مثل آنكه بخالق و رازق قسم بخورد صحيح است.

چهارم- قسم را بزبان بياورد و اگر بنويسد يا در قلبش آنرا قصد كند صحيح نيست ولى آدم لال اگر با اشاره قسم بخورد صحيح است.

پنجم- عمل نكردن بقسم براى او ممكن باشد و اگر موقعى كه قسم ميخورد ممكن باشد و بعدا از عمل بآن عاجز شود، از وقتيكه عاجز مى‌شود، قسم او بهم ميخورد و نيز اگر عمل كردن به قسم بقدرى مشقّت پيدا كند كه نشود آن را تحمّل كرد و يا اينكه متعلق قسم در موقع عمل مرجوح يا حرام شود قسم بهم ميخورد و همينطور است حكم در عهد و نذر.

مسئله 2681- اگر پدر آنچه را فرزند قسم خورده بجا بياورد بگويد بجا نياور و آنچه را قسم خورده بجا نياورد بگويد بجا آور قسم او بى‌اثر مى‌شود.

مسئله 2682- اگر زن بدون اجازه شوهر قسم بخورد، و شوهر كارى را كه زن قسم خورده بجا نياورد بگويد بجا آور يا قسم خورده بجا آورد بگويد بجا نياور قسم زن بى‌اثر مى‌شود.

مسئله 2683- اگر انسان از روى فراموشى، يا ناچارى بقسم عمل نكند كفاره بر او واجب نيست و همچنين است اگر مجبورش كنند كه بقسم عمل ننمايد و قسمى كه آدم وسواسى ميخورد، مثل اينكه مى‌گويد و اللّه الآن مشغول نماز ميشوم و بواسطه وسواس مشغول نمى‌شود؛ اگر وسواس او طورى باشد كه بى‌اختيار بقسم عمل نكند كفاره ندارد.

مسئله 2684- كسيكه قسم مى‌خورد، اگر حرف او راست باشد، قسم خوردن او مكروه است و اگر دروغ باشد، حرام و از گناهان بزرگ مى‌باشد، ولى اگر براى اينكه خودش يا مسلمان ديگرى را از شّر ظالمى نجات دهد، قسم دروغ بخورد