چهارم- وقت فرستادن سگ نام خدا را ببرد و اگر عمدا نام خدا را نبرد، آن شكار حرام است ولى اگر فراموش كند اشكال ندارد.

پنجم- شكار بواسطه زخمى كه از دندان سگ پيدا كرده بميرد پس اگر سگ شكار را خفه كند، يا شكار از دويدن يا ترس بميرد حلال نيست.

ششم- كسيكه سگ را فرستاده، وقتى برسد كه حيوان مرده باشد، يا اگر زنده است باندازه سر بريدن آن وقت نباشد و چنانچه وقتى برسد كه باندازه سر بريدن وقت باشد و سر حيوان را نبرد تا بميرد حلال نيست.

مسئله 2619- كسيكه سگ را فرستاده اگر وقتى برسد كه بتواند سر حيوان را ببرد، چنانچه مثلا بواسطه بيرون آوردن كارد و مانند آن وقت بگذرد و آن حيوان بميرد حلال است، ولى اگر چيزى همراه او نباشد كه با آن سر حيوان را ببرد و حيوان بميرد احتياط واجب آنستكه از خوردن آن خوددارى كنند.

مسئله 2620- اگر چند سگ را بفرستند و با هم حيوانى را شكار كنند چنانچه همه آنها داراى شرائطى كه در مسئله (2618) گفته شد بوده‌اند شكار حلال است و اگر يكى از آنها داراى شرائط نبوده، شكار حرام است.

مسئله 2621- اگر سگ را براى شكار حيوانى بفرستد و آن سگ حيوان ديگرى را شكار كند؛ آن شكار حلال و پاك است. و نيز اگر آن حيوان را با حيوان ديگرى شكار كند، هر دوى آنها حلال و پاك ميباشند.

مسئله 2622- اگر چند نفر با هم سگ را بفرستند و يكى از آنان كافر باشد آن شكار حرام است؛ و اگر همه مسلمان باشند و يكى از آنان عمدا نام خدا را نبرد، بنابر احتياط لازم آن شكار حرام است.

مسئله 2623- اگر باز يا حيوان ديگرى غير سگ شكارى حيوانى را شكار كند آن شكار حلال نيست ولى اگر وقتى برسند كه حيوان زنده باشد و بدستورى كه در شرع معين شده سر آنرا ببرند حلال است.

صيد ماهى‌

مسئله 2624- اگر ماهى فلس‌دار را زنده از آب بگيرند و بيرون آب جان‌