شد، شير دهد، آن بچه باين عدّه محرم ميشود: اول- خود زن و آن را مادر رضاعى ميگويند. دوم- شوهر زن كه شير مال اوست و او را پدر رضاعى ميگويند. سوم- پدر و مادر آن زن هرچه بالا روند، اگرچه پدر و مادر رضاعى او باشند.

چهارم- بچه‌هائى كه از آن زن بدنيا آمده‌اند؛ يا بدنيا ميآيند. پنجم- بچه‌هاى اولاد آن زن هرچه پائين روند، چه از اولاد او بدنيا آمده، يا اولاد او آن بچه‌ها را شير داده باشند.

ششم- خواهر و برادر آن زن اگرچه رضاعى باشند.

هفتم- عمو و عمه آن زن اگرچه رضاعى باشند.

هشتم- دائى و خاله آن زن اگرچه رضاعى باشند. نهم- اولاد شوهر آن زن كه شير مال آن شوهر است، هرچه پائين روند، اگرچه اولاد رضاعى او باشند. دهم- پدر و مادر شوهر آن زن كه شير مال آن شوهر است، هرچه بالا روند. يازدهم- خواهر و برادر شوهرى كه شير مال اوست اگرچه خواهر و برادر رضاعى او باشند. دوازدهم- عمو و عمّه و دائى و خاله شوهرى كه شير مال اوست هرچه بالا روند، اگرچه رضاعى باشند. و نيز عدّه ديگرى هم كه در مسائل بعد گفته ميشود؛ بواسطه شير دادن محرم ميشوند.

مسئله 2474- اگر زنى بچه‌اى را با شرائطى كه در مسئله 2483 گفته ميشود شير دهد، پدر آن بچه نميتواند با دخترانى كه از آن زن بدنيا آمده‌اند ازدواج كند و نيز نميتواند دختران شوهرى را كه شير مال او است، اگرچه دختران رضاعى او باشند براى خود عقد نمايد ولى جايز است با دختران رضاعى آن زن ازدواج كند اگرچه احتياط مستحب آنست كه با آنان ازدواج نكند و نگاه محرمانه هم بآنان ننمايد.

مسئله 2475- اگر زنى بچه‌اى را با شرائطى كه در مسئله 2483 گفته ميشود شير دهد؛ شوهر آن زن كه صاحب شير است بخواهرهاى آن بچه محرم نميشود ولى احتياط مستحب آنست كه با آنان ازدواج ننمايد و نيز خويشان شوهر بخواهر و برادر آن بچه محرم نميشوند.