نميشود خصوصياتشان را كاملا معين كرد باطل است.

دوم- پيش از آنكه خريدار و فروشنده از هم جدا شوند، خريدار تمام قيمت را بفروشنده بدهد، يا بمقدار پول آن از فروشنده طلبكار باشد و طلب خود را بابت قيمت جنس حساب كند و او قبول نمايد و چنانچه مقدارى از قيمت آن را بدهد، اگر چه معامله بآن مقدار صحيح است، ولى فروشنده مى‌تواند معامله همان مقدار را بهم بزند.

سوم- مدت را كاملا معين كنند، و اگر مثلا بگويد تا اول خرمن جنس را تحويل ميدهم چون مدت كاملا معلوم نشده معامله باطل است ..

چهارم- وقتى را براى تحويل جنس معين كنند كه در آنوقت، جنس بقدرى كمياب نباشد كه فروشنده نتواند آنرا تحويل دهد.

پنجم- جاى تحويل جنس را معين نمايند؛ ولى اگر از حرفهاى آنان جاى آن معلوم باشد، لازم نيست اسم آنجا را ببرند.

ششم- وزن يا پيمانه آن را معين كنند و جنسى را هم كه معمولا با ديدن معامله ميكنند اگر سلف بفروشند اشكال ندارد، ولى بايد مثل بعضى از اقسام گردو و تخم‌مرغ تفاوت افراد آن بقدرى كم باشد كه مردم بآن اهميت ندهند.

احكام معامله سلف‌

مسئله 2121- انسان نميتواند جنسى را كه سلف خريده پيش از تمام شدن مدت بفروشد و بعد از تمام شدن مدت؛ اگرچه آنرا تحويل نگرفته باشد، فروختن آن اشكال ندارد. ولى فروختن غله مانند گندم و جو پيش از تحويل گرفتن آن مكروه است.

مسئله 2122- در معامله سلف اگر فروشنده جنسى را كه قرارداد كرده در موعدش تحويل بدهد مشترى بايد قبول كند. و نيز اگر بهتر از آنچه قرار گذاشته بدهد و طورى باشد كه از همان جنس حساب شود، مشترى بايد قبول نمايد.

مسئله 2123- اگر جنسى را كه فروشنده ميدهد، پست‌تر از جنسى باشد