را كه انسان پيش كسى گرو گذاشته، بدون اجازه او نميتواند بفروشد.

پنجم- آنكه خود جنس را بفروشد نه منفعت آن را پس اگر مثلا منفعت يك سال خانه را بفروشد، صحيح نيست ولى چنانچه خريدار بجاى پول، منفعت ملك خود را بدهد، مثلا فرشى را از كسى بخرد و عوض آن، منفعت يك ساله خانه خود را باو واگذار كند اشكال ندارد و احكام اينها در مسائل آينده گفته خواهد شد.

مسئله 2099- جنسى را كه در شهرى با وزن يا پيمانه معامله ميكنند، در آن شهر انسان بايد با وزن يا پيمانه بخرد، ولى ميتواند همان جنس را در شهرى كه با ديدن معامله ميكنند، با ديدن خريدارى نمايد.

مسئله 2100- چيزى را كه با وزن خريدوفروش ميكنند با پيمانه هم ميشود معامله كرد؛ باينطور كه اگر مثلا ميخواهد ده من گندم بفروشد، با پيمانه‌ايكه يك من گندم ميگيرد ده پيمانه بدهد.

مسئله 2101- اگر يكى از شرطهائيكه گفته شد غير از شرط چهارم در معامله نباشد، معامله باطل است. ولى اگر خريدار و فروشنده راضى باشند كه در مال يكديگر تصرف كنند، تصرف آنها اشكال ندارد. و در شرط چهارم اگر گرو گيرنده معامله را امضا كند يا ملك از گرو بيرون بيايد معامله صحيح است.

مسئله 2102- معامله چيزيكه وقف شده باطل است، ولى اگر بطورى خراب شود كه نتوانند استفاده‌اى را كه مال براى آن وقف شده از آن ببرند، مثلا حصير مسجد بطورى پاره شود كه نتوانند روى آن نماز بخوانند فروش آن اشكال ندارد و در صورتيكه ممكن باشد، بايد پول آنرا در همان مسجد بمصرفى برسانند كه بمقصود واقف آن نزديكتر باشد.

مسئله 2103- هرگاه بين كسانيكه مال را براى آنان وقف كرده‌اند بطورى اختلاف پيدا شود كه اگر مال وقف را نفروشند، گمان آن برود كه مال يا جانى تلف شود، ميتوانند آن مال را بفروشند و بمصرفيكه بمقصود واقف نزديكتر است برسانند.

مسئله 2104- خريدوفروش ملكى كه آنرا بديگرى اجاره داده‌اند