مسئله 186- براى پاك شدن كف پا و ته كفش بهتر است پانزده قدم يا بيشتر راه بروند، اگرچه به كمتر از پانزده قدم يا ماليدن پا بزمين، نجاست برطرف شود.

مسئله 187- لازم نيست كف پا و ته كفش نجس، تر باشد بلكه اگر خشك هم باشد براه رفتن پاك ميشود.

مسئله 188- بعد از آنكه كف پا و ته كفش نجس براه رفتن پاك شد، مقدارى از اطراف آن هم كه معمولا بگل آلوده ميشود پاك ميگردد.

مسئله 189- كسيكه با دست و زانو راه ميرود اگر كف دست يا زانوى او نجس شود، با راه رفتن پاك ميگردد. و همچنين است ته عصا و ته پاى مصنوعى و نعل چهارپايان.

مسئله 190- اگر بعد از راه رفتن، بو يا رنگ يا ذره‌هاى كوچكى از نجاست كه ديده نميشود، در كف پا يا ته كفش بماند اشكال ندارد. اگرچه احتياط مستحب آنست بقدرى راه روند كه آنها هم برطرف شوند.

مسئله 191- توى كفش و مقدارى از كف پا كه بزمين نميرسد، بواسطه راه رفتن پاك نميشود. و پاك شدن كف جوراب بواسطه راه رفتن محل اشكال است.

3- آفتاب‌

مسئله 192- آفتاب، زمين و ساختمان و چيزهائيكه- مانند درب و پنجره در ساختمان بكار برده شده؛ و همچنين ميخيرا كه بديوار كوبيده‌اند؛ با پنج شرط پاك ميكند؛ اول آنكه چيز نجس بطورى تر باشد، كه اگر چيز ديگرى به آن برسد تر شود، پس اگر خشك باشد بايد بوسيله‌اى آنرا تر كنند تا آفتاب خشك كند. دوم آنكه اگر عين نجاست در آن چيز باشد پيش از تابيدن آفتاب؛ آنرا برطرف كنند. سوم آنكه چيزى از تابيدن آفتاب جلوگيرى نكند، پس اگر آفتاب از پشت پرده يا ابر و مانند اينها بتابد چيز نجس را خشك كند، آنچيز پاك نمى‌شود ولى اگر ابر بقدرى نازك باشد كه از تابيدن آفتاب جلوگيرى نكند، اشكال ندارد. چهارم آنكه آفتاب به‌