بتفصيلى كه در مسئله 423 و 424 گفته شد بجا
آورد، روزهاش صحيح است.
مسئله 1653- كسى كه مس ميت كرده يعنى جائى از بدن خود را ببدن ميت
رسانده، مىتواند بدون غسل مس ميت روزه بگيرد و اگر در حال روزه هم ميت را مس
نمايد، روزهاش باطل نميشود.
8- اماله كردن
مسئله 1654- اماله كردن با چيز روان اگرچه از روى ناچارى و براى
معالجه باشد روزه را باطل مىكند.
9- قى كردن
مسئله 1655- هرگاه روزهدار عمدا قى كند اگرچه بواسطه مرض و مانند آن
ناچار باشد؛ روزهاش باطل ميشود ولى اگر سهوا يا بىاختيار قى كند اشكال ندارد.
مسئله 1656- اگر در شب چيزى بخورد كه ميداند بواسطه خوردن آن، در روز
بىاختيار قى ميكند، احتياط واجب آنست كه روزه آن روز را قضا نمايد.
مسئله 1657- اگر روزهدار بتواند از قى كردن خوددارى كند، چنانچه
براى او ضرر و مشقت نداشته باشد، بايد خوددارى نمايد.
مسئله 1658- اگر مگس در گلوى روزهدار برود، چنانچه ممكن باشد، بايد
آنرا بيرون آورد و روزهاش باطل نميشود. ولى اگر بداند كه بواسطه بيرون آوردن آن،
قى ميكند واجب نيست بيرون آوردن و روزهاش صحيح است.
مسئله 1659- اگر سهوا چيزى را فروببرد و پيش از رسيدن بشكم يادش
بيايد كه روزه است چنانچه ممكن باشد، بايد آنرا بيرون آورد و روزهاش صحيح است.
مسئله 1660- اگر يقين داشته باشد كه بواسطه آروغ زدن، چيزى از گلو
بيرون ميآيد، نبايد عمدا آروغ بزند بلكه اگر احتمال بدهد بنابر احتياط واجب آروغ