و شوخى كند، چنانچه اطمينان دارد كه منى از او خارج نمى‌شود، اگر چه اتفاقا منى بيرون آيد روزه او صحيح است، ولى اگر اطمينان ندارد، در صورتى كه منى از او بيرون آيد. روزه‌اش باطل است.

4- دروغ بستن بخدا و پيغمبر (ص)

مسئله 1605- اگر روزه‌دار بگفتن يا بنوشتن يا باشاره و مانند اينها بخدا و پيغمبران و ائمه عليهم السلام عمدا نسبت دروغ بدهد، اگر چه فورا بگويد دروع گفتم يا توبه كند روزه او باطل است. و احتياط واجب آنستكه بحضرت زهراء سلام اللّه عليها و بجانشينان پيغمبران گذشته هم نسبت دروغ ندهد.

مسئله 1606- اگر بخواهد خبرى را كه نميداند راست است يا دروغ نقل كند بنابر احتياط واجب بايد از كسيكه آن خبر را گفته، يا از كتابى كه آن خبر در آن نوشته شده نقل نمايد.

مسئله 1607- اگر چيزى را باعتقاد اينكه راست است از قول خدا يا پيغمبر نقل كند و بعد بفهمد دروغ بوده؛ روزه‌اش باطل نميشود.

مسئله 1608- اگر بداند دروغ بستن بخدا و پيغمبر روزه را باطل ميكند و چيزى را كه ميداند دروغ است بآنان نسبت دهد و بعدا بفهمد آنچه را كه گفته راست بوده، روزه‌اش باطل است و در ماه رمضان بايد تا مغرب از آنچه روزه را باطل ميكند خوددارى كند.

مسئله 1609- اگر دروغى را كه ديگرى ساخته عمدا بخدا و پيغمبر (صلى اللّه عليه و آله) و جانشينان پيغمبر (صلى اللّه عليه و اله) نسبت دهد روزه‌اش باطل ميشود ولى اگر از قول كسيكه آن دروغ را ساخته نقل كند اشكال ندارد.

مسئله 1610- اگر از روزه‌دار بپرسند كه آيا پيغمبر (صلى اللّه عليه و اله) چنين مطلبى فرموده‌اند و او جائيكه در جواب بايد بگويد نه عمدا بگويد بلى، يا جائيكه بايد بگويد بلى عمدا بگويد نه روزه‌اش باطل ميشود.

مسئله 1611- اگر از قول خدا يا پيغمبر (صلى اللّه عليه و اله) حرف راستى‌