معين نمايد، مثلا نيت كند كه روزه قضا يا روزه نذر ميگيرم. ولى در ماه رمضان لازم نيست نيت كند كه روزه ماه رمضان ميگيرم. و همچنين در روزه مستحبى و روزه‌اى كه زمانش معين است تعيين لازم نيست، بلكه در روزه ماه رمضان اگر نداند ماه رمضان است يا فراموش نمايد و روزه ديگرى را نيت كند، روزه ماه رمضان حساب ميشود.

مسئله 1565- اگر بداند ماه رمضان است و عمدا نيت روزه غير رمضان كند نه روزه رمضان حساب ميشود و نه روزه‌اى كه قصد كرده است.

مسئله 1566- اگر مثلا بنيت روز اول ماه روزه بگيرد، بعد بفهمد دوم يا سوم بوده، روزه او صحيح است.

مسئله 1567- اگر پيش از اذان صبح نيت كند و بيهوش شود و در بين روز بهوش آيد بنابر احتياط واجب بايد روزه آن روز را تمام نمايد و اگر تمام نكرد قضاى آنرا بجا آورد.

مسئله 1568- اگر پيش از اذان صبح نيت كند و مست شود و در بين روز بهوش آيد احتياطا امساك كند و بايد قضاى آن را بجا آورد.

مسئله 1569- اگر پيش از اذان صبح نيت كند و بخوابد و بعد از مغرب بيدار شود، روزه‌اش صحيح است.

مسئله 1570- اگر نداند يا فراموش كند كه ماه رمضان است و پيش از ظهر ملتفت شود؛ چنانچه كاريكه روز را باطل ميكند انجام نداده باشد، بايد نيت كند و روزه او صحيح است. و اگر كارى كه روزه را باطل ميكند انجام داده باشد، يا بعد از ظهر ملتفت شود كه ماه رمضان است، روزه او باطل ميباشد. ولى بايد تا مغرب كارى كه روزه را باطل ميكند انجام ندهد و بعد از رمضان هم آن روزه را قضا نمايد.

مسئله 1571- اگر بچه پيش از اذان صبح ماه رمضان بالغ شود، بايد روزه بگيرد و احتياط واجب آنستكه اگر پيش از ظهر بالغ شود و مفطرى بجا نياورده باشد آنروز را قصد روزه كند و تمام نمايد.

مسئله 1572- كسى كه براى بجا آوردن روزه ميتى اجير شده، اگر روزه‌