مسئله 1545- اجير بايد موقع نيت، ميت را معين نمايد. و لازم نيست اسم او را بداند، پس اگر نيت كند از طرف كسى نماز ميخوانم كه براى او اجير شده‌ام كافيست.

مسئله 1546- اجير بايد يا خود را بجاى ميت فرض كند و عبادتهاى او را قضا نمايد و يا عمل خود را عمل ميت فرض كند و يا قصد كند واجب ميت را بجا آورد ولى اگر عملى را انجام دهد و ثواب آن را براى او هديه كند كافى نيست.

مسئله 1547- بايد كسيرا اجير كنند كه اطمينان داشته باشند عمل را بطور صحيح انجام ميدهد.

مسئله 1548- كسيكه ديگرى را براى نمازهاى ميت اجير كرده، اگر بفهمد كه عمل را بجا نياورده يا باطل انجام داده بايد دوباره اجير بگيرد.

مسئله 1549- هرگاه شك كند كه اجير عمل را انجام داده يا نه بايد دوباره اجير بگيرد. ولى اگر اجير بگويد عمل را انجام داده‌ام كافى است و دوباره اجير گرفتن لازم نيست و اگر شك كند كه عمل او صحيح بوده يا نه، گرفتن اجير لازم نيست.

مسئله 1550- كسى را كه عذر دارد و مثلا با تيمم يا نشسته نماز ميخواند نميشود براى نمازهاى ميت اجير كرد اگرچه نماز ميت هم آنطور قضا شده باشد.

مسئله 1551- مرد براى زن و زن براى مرد ميتواند اجير شود و در بلند خواندن و آهسته خواندن نماز بايد بتكليف خود عمل نمايد.

مسئله 1552- لازم نيست قضاى نمازهاى ميت بترتيب خوانده شود مگر در آنچه در اداء آن ترتيب لازم است مثل ظهر و عصر يك روز.

مسئله 1553- اگر با اجير شرط كنند كه عمل را بطور مخصوصى انجام دهد بايد همان‌طور بجا آورد. و اگر با او شرط نكنند، بايد در آن عمل بتكليف خود رفتار نمايد و احتياط مستحب آنست كه از وظيفه خودش و ميت هر كدام كه باحتياط