عمل نمايد، حتى اگر از گفته فاسق يا كافرى كه بواسطه قواعد علمى قبله را ميشناسد گمان بقبله پيدا كند كافيست.

مسئله 791- كسيكه گمان بقبله دارد، اگر بتواند گمان قويترى پيدا كند نميتواند بگمان خود عمل نمايد، مثلا اگر ميهمان از گفته صاحب خانه گمان بقبله پيدا كند ولى بتواند از راه ديگرى گمان قويترى پيدا كند. نبايد بحرف او عمل نمايد.

مسئله 792- اگر براى پيدا كردن قبله وسيله‌اى ندارد، يا با اينكه كوشش كرده، گمانش بطرفى نميرود، چنانچه وقت نماز وسعت دارد، بايد چهار نماز بچهار طرف بخواند و اگر باندازه چهار نماز وقت ندارد؛ بايد باندازه‌اى كه وقت دارد؛ نماز بخواند مثلا اگر فقط باندازه يك نماز وقت دارد، بايد يك نماز بهر طرفى كه ميخواهد بخواند. و بعد از وقت با علم بقبله بنابر احتياط لازم نماز را قضا كند و بايد نمازها را طورى بخواند كه يقين كند يكى از آنها رو بقبله واقع شده، يا اگر رو بقبله نبوده، بسمت راست و يا سمت چپ قبله نرسيده است.

مسئله 793- اگر يقين يا گمان كند كه قبله در يكى از دو طرف است، بايد بهر دو طرف نماز بخواند ولى احتياط مستحب آنست كه در صورت گمان، به چهار طرف نماز بخواند.

مسئله 794- كسيكه بايد بچند طرف نماز بخواند، اگر بخواهد دو نماز بخواند كه مثل نماز ظهر و عصر بايد يكى بعد از ديگرى خوانده شود، ميتواند نماز اول را به آن چند طرف كه واجب است بخواند، بعد نماز دوم را شروع كند و ميتواند هر دو را پشت سر هم يك طرف بجا آورد و بعد بطرف ديگر شروع كند.

مسئله 795- كسيكه يقين بقبله ندارد، اگر بخواهد غير از نماز، كارى كند كه بايد آنرا رو بقبله انجام داد- مثلا بخواهد سر حيوانى را ببرد- بايد بگمان عمل نمايد و اگر گمان ممكن نيست بهر طرف كه انجام دهد صحيح است.