نكته قابل ملاحظه در تعريف ايشان ذكر قيد «فرعى» به جاى «احكام عملى»
است كه در نتيجه آن احكام اعتقادى و احكام اصولى از فقه خارج مىشود، بنابراين
تعريف، «فقه» آگاهى به مسائل شرعى فرعى است با استناد به دليل تفصيلى در هر مسأله
و فقيه كسى است كه مىتواند در هر مسأله فقهى با توجه به دليل تفصيلى از كتاب،
سنت، عقل، اجماع و ديگر ادله، حكم شرعى فرعى آن مسأله را بدست آورد، مسائلى كه در
علم فقه مورد بررسى و توجه قرار مىگيرد، تكاليف و وظايفى است كه مردم در روابط
فردى، اجتماعى، درون امتى و برون امتى دارند و نكته مهم بحث در فقه، عمل و كارى
است كه انسان در طول زندگى با آن سروكار دارد[2].
6- خواجه نصير الدين طوسى
خواجه نصير الدين طوسى در خصوص تقسيمات فقه و به تعبير خودش نواميس
الهى تصريح مىكند و آن را سه صنف مىداند، يكى
[1]- حسن عاملى، معالم الاصول، قم: كتابخانه آيت
اللّه مرعشى نجفى، 1409 ق، فى حدّ الفقه، ص 66.