اسم الکتاب : انديشه هاى فقهى- سياسى آيتاللّه العظمى گلپايگانى در عصر غيبت المؤلف : امامى، محمدمهدى الجزء : 1 صفحة : 197
اطلاع داشت، پيش از آغاز آن بسيارى از وعاظ را احضار و آنان را
ملزم كرد كه در محافل و مجالس، 1- عليه شاه سخن نگويند 2- عليه اسرائيل مطلبى گفته
نشود 3- مرتب به مردم نگوئيد كه اسلام در خطر است، مراجع قم از جمله آيت اللّه
العظمى گلپايگانى قدّس سرّه در نشستى تصميم گرفتند كه در روز عاشورا هريك براى
مردم و عزاداران حسنيى سخنرانى كرده و از مظالم و جنايات رژيم پرده بردارند، امام
خمينى قدّس سرّه على رغم تهديد رژيم در ساعت 4 بعدازظهر عاشوراى 42 كه مصادف با 13
خرداد آن سال بود، براى سخنرانى به طرف مدرسه فيضيه رهسپار شد، ايشان پس از بيان
فجايع دل خراش كربلا، حمله دژخيمان شاه به مراسم فيضيه كه از طرف آيت اللّه العظمى
گلپايگانى قدّس سرّه برقرار شده بود را به واقعه كربلا تشبيه نمود و آن فاجعه را
به تحريك اسرائيل دانست و رژيم را دست نشانده اسرائيل خواند[1]
و فرمودند:
«اسرائيل نمىخواهد در اين مملكت علماى اسلام باشند، اسرائيل
نمىخواهد در اين مملكت احكام اسلام باشد ... اسرائيل بدست عمّال سياه خود مدرسه
فيضيه را كوبيد، مار مىكوبد، شما ملت را مىكوبد ...[2]».