2- آيت اللّه آخوند ملا محمد تقى گوگدى گلپايگانى قدّس سرّه‌

دومين استاد اصلى آيت اللّه العظمى گلپايگانى قدّس سرّه مرحوم محمد تقى گوگدى از علماء بزرگ آن عصر بوده است، علامه تهرانى در كتاب «نقباء البشر» درباره ايشان چنين مى‌نويسد: «الشيخ المولى محمد تقى گلپايگانى، عالم جليل، اصلش از قريه گوگد است كه در يك فرسنگى گلپايگان واقع شده او در نجف اشرف از قدماء شاگردان استاد ما (آخوند خراسانى) و از اجلاء آنان بود و پس از آنكه به گلپايگان بازگشت، مرجع امور شرعيه مردم گرديد و محترم، موجّه و محل وثوق عام و خاص گرديد، او را حاشيه‌اى بر وسايل است و بعضى از شاگردان او اينرا نقل مى‌كرد.»

در كتاب گنجينه دانشمندان ج 7 ص 511 درباره ايشان شرح حال كوتاهى آمده نويسنده كتاب مذكور مى‌گويد:

«سالها در گوگد گلپايگان كه مسقط الرأس وى بود: مصدر امور شرعى بوده و سپس به اراك هجرت فرمود و با اينكه در اواخر عمر نابينا شده بود، باز هم به تدريس ادامه مى‌داد و تشنگان علم و فقاهت را با بيان شيوا شاداب و سيراب مى‌نمود، زمانى كه آيت اللّه حاج شيخ عبد الكريم حائرى، حوزه علميه اراك را تشكيل و تأسيس فرمودند، اين مرد بزرگ در اراك بوده و آيت اللّه حائرى از ايشان كاملا احترام‌