ناسيه‌

يعنى زنى كه عادت خود را فراموش كرده است:

اگر بيشتر از ده روز خون ببيند بايد روزهايى كه خون او نشانه حيض را دارد، تا ده روز حيض قرار دهد و بقيه را استحاضه قرار دهد.

و اگر نتواند حيض را بواسطه نشانه‌هاى آن تشخيص دهد[1] در صورتى كه خويشانى نداشته باشد كه عادتشان يك‌جور باشد. بنابر احتياط واجب بايد هفت روز اول را حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد و اگر خويشانى داشته باشد بايد به عدد ايّام عادت خويشان خود حيض قرار دهد.

امام (مسئله 499 و تحرير الوسيله، ج 1، ص 45)

گلپايگانى (مسئله 505)

احكام مشترك مبتدئه و مضطربه و ناسيه و زنى كه عادت عدديه دارد.

اگر خونى ببينند

اگر خونى ببينند كه نشانه‌هاى حيض داشته باشد يا يقين كنند كه سه روز طول مى‌كشد (بايدعبادت را ترك كنند و چنانچه بعد بفهمند حيض نبوده بايد عبادتهايى را كه بجا نياورده‌اند قضاء نمايند).

ولى اگر يقين نكنند كه تا سه روز طول مى‌كشد و نشانه‌هاى حيض را هم نداشته باشد (بنابر احتياط واجب بايد تا سه روز كارهاى استحاضه را بجا آورند و كارهايى را كه بر حائض حرام است ترك نمايند[2] و چنانچه پيش از سه روز پاك نشدند بايد آن را حيض قرار دهند).

امام (مسئله 500) گلپايگانى (مسئله 506)

[1]- گلپايگانى: بايد سه روز يا شش روز يا هفت روز اول را حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد و اختيار اول بنابر احتياط است و اقوى تخيير بين سه عدد است مطلقا يعنى مقيّد به اول نيست.( مسئله 505)

[2]- گلپايگانى: اگرچه تا ده روز طول بكشد.( مسئله 506)