مقدمه‌اى كوتاه در زندگينامه علّامه حلّى قدّس سرّه‌

شيخ بزرگوار، حامى دين و نابودكننده آثار مفسدين و تبهكاران، جمال الدين ابو منصور حسن فرزند سديد الدين يوسف فرزند زين الدين على فرزند محمد فرزند مطهر حلّى، معروف به علّامه حلّى و علّامه على الاطلاق‌[1] شيخ عاملى در تذكرة المتبحرين، 224، گويد: شيخ علّامه جمال الدين ابو منصور، حسن بن يوسف بن على بن مطهر حلّى، عالم فاضل، علّامه دانشمندان، محقق، مدقّق، ثقه، نقه، فقيه، محدّث و متكلّم هر مهارت ماهر جليل القدر و عظيم الشأن و داراى مرتبه‌اى والا كه در فنون، علوم عقلى و نقلى بى‌مانند است و فضايل و محاسن او از حدّ شمارش افزونتر است.

وى از محقق حلّى و محقق طوسى كلام و علوم عقلى و از بسيارى از دانشمندان عامّه و خاصّه، ساير علوم را فراگرفت و محقق طوسى نيز از او فقه آموخت.[2] حسن بن على بن داود، در كتابش در آنجا كه از وى ياد مى‌كند، گويد: بزرگ شيعه،

[1]. أعيان الشيعه، ج 5، ص 396.

[2]. معجم رجال الحديث، ج 5، ص 157.