براى على نيز همان طور جايز است آن‌گاه فرمود: على بن ابى طالب، بهترين مردم است براى تو و قبيله‌ات و بهترين كسى است كه او را جانشين خويش براى همه امتم قرار خواهم داد، سپس با يك جمله كوتاه ولى پر معنى بريده را نصيحت نمود و فرمود: بر حذر باش كه با على خصومت و دشمنى كنى، زيرا در اين صورت دشمن خدا خواهى بود و خدا نيز با تو دشمن مى‌باشد. بريده پس از اطلاع از رتبه و مقام والاى على 7 از عمل خويش نادم گرديد و از گفتارش پشيمان شد و بى‌درنگ زبان به استغفار گشوده و توبه كرد.

[1]

[غزوه ذات السلاسل‌]

در غزوه سلسلة (ذات السلاسل) عرب بيابان‌نشينى به حضور رسول خدا 6 مشرف شد و عرض كرد گروهى از أعراب در وادى الرمل اجتماع كرده، قصد دارند شبانه به مدينه هجوم آورند پيامبر 6 رو به اصحاب نموده و فرمود: آيا براى دفاع اينها كسانى وجود دارند؟ جماعتى از اهل صفّه برخاسته عرض كردند يا رسول اللَّه ما براى قلع و قمع آنها حاضريم، هم اكنون فرماندهى براى ما تعيين كن؛ گروه ديگرى از اصحاب، غير از اهل صفّه نيز همين سخن را گفتند، رسول خدا 6 براى تعيين افراد اين امر را به قرعه موكول نمود، در مجموع قرعه به نام هشتاد نفر اصابت كرد، رسول خدا 6 ابو بكر را فرمانده آنها قرار داد و امر كرد به سوى تيره بنى سليم (جماعت مهاجمان) كه در بطن وادى الرمل مستقرند حركت كنند، اما ديرى نگذشت كه ابو بكر با شكست و تلفات تعدادى رزمندگان به مدينه بازگشت. سپس عمر را به رهبرى مسلمانان انتخاب نمود و پرچم اسلام را به او سپرد، او و همراهان راهى وادى الرمل شدند اما اين بار او نيز با

[1]. ارشاد شيخ مفيد، باب دوم، فصل 46، ص 150 با تفصيل از اين جريان ياد كرده و در آخر گويد: عمرو عاص گفت: سزاوار نيست كه خود را به هلاكت بيندازيم، بهتر است به وادى برگرديم! مسلمانان به وى گفتند: هرگز چنين كارى نخواهيم كرد، زيرا پيامبر 6 به ما دستور داده است كه از على 7 اطاعت كنيم، مگر امكان دارد كه امر رسول خدا 6 را ناديده بگيريم و از تو اطاعت كنيم. پس در اطاعت از على 7 پافشارى كردند تا شاهد پيروزى را در آغوش كشيدند و خداوند نيز امكان پيروزى را بر آنها فراهم نمود و سوره« و العاديات» را در شأن على 7 نازل فرمود؛ كشف الغمّه، ج 1، ص 230.