بآنها ندادى و آنها دنياى خود را از تو دريغ داشتند و آنها چقدر بآنچه تو ندادى نيازمندند و تو از آنچه آنها دريغ نمودند، بى‌نيازى». ابو ذر گفت: خدا شما اهل بيت را رحمت كند، كه من در دنيا محبوب و خواسته‌اى جز شما اهل بيت ندارم، كه هر گاه بياد شما افتم پيغمبر 6 جد بزرگوارتان را بخاطر آرم.

و پيغمبر 6 چون مؤمنى را وداع ميكرد، ميفرمود: «خداوند بشما توشه تقوى دهد و شما را به همه خوبى‌ها متوجه سازد، و حاجتتان را برآرد، و دين و دنياى شما را سالم بدارد و بسلامت بسوى من باز گرداند.» و در خبر ديگر است كه: پيغمبر 6، چون مى‌خواست مسافرى را توديع كند، دست او را مى‌گرفت، و ميفرمود: خداوند همراهان خوبى نصيب تو كند، و معونه ترا كامل سازد، و ناملايمات را بر تو آسان گرداند، و دور را بر تو نزديك گرداند، مهمات ترا كفايت نمايد، و دين و امانت ترا نگهبانى كند، و عمل ترا ختم بخير نمايد، و ترا بهمه نيكى‌ها متوجه سازد، بر تو باد به تقوا و ترس از خدا، ترا بخدا وديعه ميدهم، به بركت خدا حركت نما.