را كه در خبر راستين و كتاب گويايش آورده كه شايسته‌ترين اسباب براى صله كردن و زيبنده‌ترين امور در جلو افتادن سببى است كه نسب را پديد آرد و فرمود: «براى جوانان و دختران و پسران صالح خود ازدواج كنيد كه اگر فقير باشند خداوند بفضل خود بى‌نيازشان گرداند كه خداوند وسعت بخش و دانا[1] است».

اگر در ازدواج آيه محكم قرآنى و سنت جارى نبوى هم نبود بواسطه آنكه خداوند در آن خوبى به نزديكان و الفت و خويشى با دوران را قرار داده حتما خردمند بدان تمايل نشان ميداد و آدم سعادتمند بسويش شتاب مى‌كرد. و نزديكترين مردم بخدا كسى است كه فرمان او برد و امرش را اجرا سازد و به پاداش او دل بندد، و از خدا خواهانيم كه براى ما و شما بهترين كارها را پيش آرد، سپس آقاى فلان كه مروت و خردمندى و فضيلت و پاكى نيتش را مى‌دانيد؛ دوست دارد كه با شما شريك زندگى شود و دخترتان خانم فلان را بازدواج در آورد و باين مقدار ... مهر بپردازد، پا در ميانى واسطه را بپذيرد و به روشى آسان نه مشكل به خواستگار پاسخ مثبت دهيد، اين سخن منست، و براى خود و شما استغفار مى‌نمايم.

خطبه حضرت جواد هنگام تزويج دختر مأمون‌

«سپاس خدا را براى اقرار به نعمتهايش، و لا اله الا اللَّه براى اخلاص در يگانگيش‌

[1]- سوره نور- 32.