ابى اسحاق گويد: پدرم، على (ع) را ديد كه دارد سخنرانى ميكند و جامه‌اى و عبائى و عمامه‌اى بتن داشت.

از حضرت موسى بن جعفر (ع) در باره گفته خداى متعال (مسومين): مراد از مسومين عمامه‌هاست، پيغمبر 6 عمامه گذارد و دو طرف آن را از جلو و عقب (روى سينه و پشت) انداخت و جبرئيل عمامه گذارد و دو طرف آن را فرو هشت.

از معاوية بن عمار: از امام ششم (ع) شنيدم كه ميفرمود: پيغمبر را در روزى كه وارد مكه شد ديدم كه به حرم در آمد، و بر سر عمامه‌اى سياه داشت، و مسلح بود، و بعد به حنين رفت و بعد از فراغ از كار ايشان به اوطاس كه عده‌اى (گردنكش) در آن جا باقى مانده بودند رفت، بعد از آنجا به جعرانه رفت، و غنيمت‌ها را ميان مسلمين قسمت كرد، بعد احرام بست و وارد مكه گرديد.

از پيغمبر اكرم 6: دو ركعت نماز با عمامه بهتر است از چهار ركعت بى‌عمامه.

از امام پنجم (ع): در روز بدر فرشتگان (كه بكمك مسلمين آمده بودند) عمامه‌هاى سفيد (با تحت الحنك) بر سر داشتند.

از امام پنجم (ع):[1] ملائكه در روز بدر عمامه‌هاى سفيد بر سر داشتند.

[1]- يمددكم ربكم بثلاثة آلاف من الملائكة مسومين- يعنى خداوند شما را با سه هزار فرشته عمامه بر سر يارى خواهد كرد( سوره 3 آيه 125).