دينى كند، و ما واقفيم كه حفظ و نگارش حديث در قرون اوليه به سختى انجام مى‌شده، و حتى در طول تاريخ نيز انديشه دسالين همواره در پى وارد آوردن خدشه به پيكره اين ميراث بوده است.

با توجه به مطالب فوق مى‌توان به مطلب ديگرى نيز پى برد، و آن عبارت از نورانيّتى است كه اين احاديث در دل و روح انسان بوجود مى‌آورد، در زيارت جامعه مى‌خوانيم كه (كلامكم نور و امركم رشد)، كلام معصوم : نور است، و باعث نورانيت در دلهاى مشتاقان و حاملانش مى‌شود، زيرا سخن معصوم سخن خداست، شاهد بر اين مدعا سخن رسول خدا 6 است كه مى‌فرمايد: «من در بين شما دو گوهر گرانبها را به امانت گذاردم، كتاب و سنت، تا زمانى كه در پناه اين دو باشيد طعم گمراهى را نخواهيد چشيد».

پرواضح است كه مراد از سنّت كلمات معصومين : است، همانانى كه حجت خدا بر زمينند، فرمانشان فرمان خداست، و به همين دليل است كه در قرآن مجيد صريحا اشاره به وجوب اطاعتشان آمده، همان جا كه مى‌فرمايد: از خدا و رسولش و اولو الامر اطاعت كنيد، زيرا كه نافرمانيشان موجب اضلال و بدبختى و پريشانى است.

و بدين جهت براى اجراى كامل احكام خداوند، وعده ظهور حضرت حجّت (عج) را به مسلمين داد تا دين خدا را نصرت و يارى نمايد، و حقايقى را كه بر ما پنهان است آشكار نمايد، و هنگامى كه آن منجى قيام كند اين عرصه خاكى به نور الهى منوّر گردد.

با اين وجود، در عصر غيبت وظيفه حفظ و حراست از اين ميراث پربها وظيفه‌اى بس دشوار و پرمخاطره است، كه اين امر خطير و سنگين بر دوش تمامى كسانى كه پى به اهميّت مطلب برده‌اند، و توفيق پردازش به آن را دارند سنگينى مى‌كند.