اسم الکتاب : مشکاة الأنوار ت عطاردی المؤلف : شیخ طبرسی الجزء : 1 صفحة : 218
باشد تو كه اهليت دارى.
(1) 27. امام رضا 7 به امام جواد نوشت شنيدم كه غلامان هر گاه مىخواهند تو را سوار كنند از
در كوچك شما را بيرون مىكنند، آنها بخل مىورزند كه كسى از تو خيرى مشاهده نكند
اكنون حقى در گردن تو دارم بعد از اين بايد از در بزرگ وارد و خارج شوى، هر گاه از
منزل بيرون شدى بايد مقدارى طلا و نقره همراهت باشد.
هر كس از تو چيزى خواست
بده و اگر يكى از اعمام از شما خواست كمتر از پنجاه دينار نبايد به آنها بدهى و
اگر بيشتر بدهى مختار هستى و به عمههايت كمتر از بيست و پنج دينار ندهى و باز
خواستى زياد هم بده من مىخواهم خداوند مقام تو را بالا ببرد، اينك انفاق كن و از
خدا نترس فقير نخواهى شد.
(2)
در حياء و عفت
(3) 1. رسول خدا 6 فرمود: حياء بر دو قسم است. حياء عقل و حياء حمق، حياء عقل علم
است و حياء حمق جهل است.
(4) 2. باقر و يا صادق
8 فرمودند: حياء و ايمان به هم نزديك هستند، هر گاه يكى از آنها برود
ديگرى هم مىرود.
(5) 3. امام صادق 7 فرمود: حياء از ايمان است و ايمان در بهشت مىباشد.
و رياء از جفاء است و
جفاء هم در آتش مىباشد.
(6) 4. رسول خدا 6 فرمود: هر كس لباس حياء را بيفكند غيبت ندارد.
(7) 5. سلمان رحمة
اللَّه عليه مىگفت: خداوند متعال هر گاه بخواهد قومى را هلاك كند حياء را از آنها
برمىدارد، هر گاه حياء نداشتند همواره خائف و مخوف مىباشند و هر گاه چنين باشند
امانت از آنها برداشته مىشود، هر گاه امانت از آنان برداشته شد آنان را شيطانى
ملعون خواهى يافت.
(8) 6. امام باقر 7 به ميسر گفتند: اى ميسر هر گاه خواستى از كسى چيزى طلب كنى در شب از وى
نخواه بلكه در روز طلب كن زيرا حياء در صورت
اسم الکتاب : مشکاة الأنوار ت عطاردی المؤلف : شیخ طبرسی الجزء : 1 صفحة : 218