(1) 3. فرمود: هر كس همسايه خود را اذيت كند خداوند بوى بهشت را بر او حرام مى‌كند و جاى وى جهنم است و در جاى بدى قرار خواهد گرفت، هر كس حق همسايه را ضايع كند از ما نيست.

(2) 4. فرمود: جبرئيل همواره مرا به حق همسايه وصيت مى‌كرد، تا آنجا كه گمان مى‌كردم كه او را به زودى در ارث شريك خواهند كرد.

(3) 5. فرمود: هر كس از لغزش همسايه صرف نظر كند خداوند روز قيامت از لغزشهاى او در مى‌گذرد، هر كس شكم و دامنش را نگهدارد در بهشت متنعم خواهد شد، هر كس يك بنده مؤمنى را آزاد كند خداوند خانه‌اى براى او در بهشت خواهد ساخت.

(4) 6. امام صادق 7 فرمود: نيكى به همسايگان عمر را زياد مى‌كند و خانه‌ها را آباد مى‌سازد.

(5) 7. فرمود: حسن جوار اين است كه همسايه را آزار ندهى بلكه حسن جوار آن است كه بر اذيت آنها صبر داشته باشيد.

(6) 8. فرمود: مؤمن كسى است كه همسايه از جور و ستم او در امان باشد.

(7) 9. مردى خدمت حضرت رسول 6 از همسايه خود شكايت كرد رسول خدا از وى روى برگردانيد، بار ديگر سخنش را تكرار كرد و حضرت متوجه او نشد، بار ديگر گفت: در اين جا رسول خدا به سلمان و على و مقداد فرمودند:

برويد و فرياد بزنيد. لعنت خدا و ملائكه بر كسانى باد كه همسايه‌ها را آزار دهند.

(8) 10. فرمود: كسى كه مى‌خواهد با ما باشد بايد همسايگان خود را رنج ندهد.

(9) 11. فرمود: هر كس كه به خدا و قيامت ايمان دارد بايد همسايه‌اش را اذيت نكند.

(10) 12. فرمود: هر كس بميرد و سه همسايه داشته باشد و همه از او راضى باشند.