(1) 3. فرمود: احترام همديگر را حفظ كنيد و همديگر را سبك نكنيد زيرا اگر اعتبار شما رفت حيا هم مى‌رود، اگر اعتبار بود مردانگى هم هست.

(2) 4. فرمود: هر گاه زندگى به يكى از شما تنگ شد بايد برادران خود را خبر كند و به خود مغرور نباشد.

(3) 5. فرمود: هر كس به دين خدا احترام مى‌گذارد بايد حقوق برادران را هم احترام بگذارد و هر كس دين را سبك بشمارد برادران را هم سبك مى‌شمارد.

(4) 6. فرمود: هر كس از برادران مؤمن سؤالى از برادر مؤمن خود بكند و او بتواند حاجت او را روا نمايد ولى انجام ندهد خداوند متعال روز قيامت دست او را در گردنش مغلول مى‌كند تا وقتى كه از حساب مردم فارغ شود.

(5) 7. فرمود: هر كس با برادر مؤمنش در حاجتى راه برود و او را نصيحت نكند به خدا و رسولش خيانت كرده است.

(6) 8. امام باقر 7 فرمود: مؤمن بايد مؤمن را نصيحت كند.

(7) 9. امام صادق 7 فرمود: هر كس مؤمنى را اكرام كند مانند اين است كه خداوند را اكرام كرده است، و هر كس براى برادر مؤمنش دعا كند، خداوند بلاء را از او دفع مى‌كند و روزى او را زياد مى‌گرداند.

(8) 10. على 7 فرمود: شما به برادران خود توجه كنيد كه آنها در دنيا و آخرت به درد شما خواهند خورد، مگر نشنيده‌ايد كه خداوند در قرآن مجيد از قول اهل دوزخ مى‌فرمايند: فَما لَنا مِنْ شافِعِينَ وَ لا صَدِيقٍ حَمِيمٍ‌.

(9) 11. فرمود: روز قيامت به مؤمن مى‌گويند به چهره مردم نگاه كن هر كس در دنيا به شما نيكى كرده و آب و نانى به شما داده دست او را بگير و وارد بهشت كن.

(10) 12. يكى از روات گويد: خدمت امام صادق 7 عرض كردم بعضى از برادران ما وارد كارهاى حكومتى مى‌شوند آيا ما براى آنها طلب مغفرت كنيم؟.

فرمود: آنها به شما سودى مى‌رسانند گفتم: خير فرمود: پس از آنها برائت حاصل كنيد، زيرا خداوند از آنها برئ است.