اتان كلبرك در نوشتار خود كتاب را از سيّد بن طاوس دانسته مى‌گويد: لهوف از اشهر مؤلفات سيد بن طاوس است.

و نيز مى‌گويد: اين كتاب بارها چاپ و با فارسى نيز ترجمه گرديده است. او گويد: لهوف عبارت از نقل اصل حوادث مربوط به واقعه كربلا و رويدادهاى پس از آن است و اكثر داستان را از راوى غير معروف آورده تا در عاشورا خوانده شود.

كلبرك متذكّر گرديده است: از كتب سيّد يكى نيز كتاب «المصرع الشين في قتل الحسين» است و اين در جايى گفته نشده است و تنها دليل آن اين است كه نسخه خطّى آن در ليدن تحت شماره 792 موجود مى‌باشد.

او احتمالاتى را بر مى‌شمرد و مقايساتى بين المصرع الشين و مقتل چاپى منسوب به أبى مخنف مى‌نمايد كه بر اساس آنها ممكن است اين دو از نظر ورود يكى باشند.

اتان كلبرك احتمال مى‌دهد كه: سيّد بن طاوس بر مقتل أبى مخنف اعتماد كرده و بر آن افزوده، مرتبش ساخته و آن را المصرع الشين ناميده است.

بر اين اساس مقتل چاپى منسوب به أبى مخنف همان كتابى است كه سيّد مرتب كرده و بر آن افزوده است.

گفته مى‌شود: المصرع الشين و لهوف دو كتاب‌اند گرچه در مواردى اتّحاد بين آن دو ديده مى‌شود.

به نوشتار اتان از سيّد بن طاوس 76- 78 رجوع گردد.

شيخ محمّد حسن آل ياسين در نوشتار خود از ابن طاوس: 18 اين كتاب را منسوب به سيّد دانسته مى‌گويد، در ايران و نجف چند بار به چاپ رسيد.

به هر حال بى‌ترديد ملهوف از آن سيّد است و غير از كتاب «المصرع الشين» است كه وى از مقتل أبى مخنف گرفته، اگر چه بين آن دو تشابهاتى ديده مى‌شود.

نام كتاب‌

اين كتاب با نامهاى مختلف آمده و تمام آن به اختلاف نسخه‌ها و خود مؤلف‌