حسين را نگاشته، و اللَّه اعلم.

الفهرست: 37- 38 ش 108، الذريعة: 22/ 23- 24 ش 5838.

(2) أبو مخنف لوط بن يحيى بن سعيد بن محنف بن سالم أزدى غامدى.

او چهره شناخته شده و شيخ اصحاب اخبار در كوفه است، و از جعفر بن محمّد 8، روايت مى‌كند، و اين سخن كه: او از ابو جعفر 7 روايت دارد، صحيح به نظر نمى‌رسد.

به نظر كشى او از اصحاب امير المؤمنين و حسن و حسين : است، ليكن صحيح آنست كه پدرش از اصحاب على 7 است و خود، حضرت را ملاقات نكرده است.

او مقتل الحسين- قتل الحسين 7- را نگاشته است.

كتاب مقتل الحسين كه اخيرا به نام ابى مخنف چاپ شده، بى‌ترديد از او نيست.

بلكه از آن متأخران مى‌باشد. بعضى از متأخران اين احتمال را مى‌دهند كه به قلم سيد بن طاوس باشد و او آن را از مقتل ابى مخنف گرفته در آن كاهش و يا افزايش داده است. از مقتل ابى مخنف جز آنچه طبرى در تاريخش آورده است چيزى در دست ما نيست.

رجال نجاشى: 320 ش 875، الفهرست: 129 ش 573، المعالم: 93- 94، ش 649، الذريعة 22/ 27 ش 5859.

(3) أبو أحمد عبد العزيز بن يحيى بن أحمد بن عيسى الجلودى.

از اصحاب ابو جعفر 7 استاد جعفر بن قولويه است. صاحب كتاب مقتل ابى عبد اللَّه الحسين 7 است.

رجال نجاشى: 240- 244 ش 640، الذريعة 22/ 25 ش 5851.