64-

فاطمه 3 بر حسين 7 با ناله گريست.

65-

بگاه شهادت حسين 7 جنّتيان بر وى نوحه سرايى كردند:

حقّا كه تيرهاى پرتاب شده به سوى حسين در واقع قرآن را هدف گرفتند

با كشتنت تهليل گفتند و همانا با قتل تو آنان تكبير و تهليل را كشتند

پس گوئيا پدرت محمّد 6 را كشتند كه خدا و جبرئيل بر او درود فرستاده‌اند

اى شهيدى كه بهترين عمويت جعفر طيّار نيز شهيد شده است‌

عجبا از شمشيرى كه به گاه برخاستن غبار تيزيش بر تو فرود آمد

اى ديده از گريه دريغ مكن و بر سيّد (سيد الشهداء) گريه سر ده‌

در كربلا او شهيد و ما عزادار اوييم‌

زنان جن با اندوه مى‌گريند و با زنان هاشميه در نوحه سرايى، هماهنگ‌

و يلبسن ثياب السّود بعد القصبيّات و در لباس سياه بر حسين از سر مصيبتى بزرگ نوحه سرايند و بر چهره‌هاى زيبايشان سيلى مى‌زنند المناقب ابن شهر آشوب 4/ 754 به بعد، كامل الزيارة: از 75 به بعد، امالى صدوق مجلس 27، علل الشرائع 1/ 217، امالى مفيد، بحار الانوار 45/ 201- 241 و مصادر ديگر كه جدا زيادند.