اسم الکتاب : کشف الیقین ت آژیر المؤلف : علامه حلی الجزء : 1 صفحة : 409
وَ نُورُهُمْ[1]- يعنى نخستين
مؤمنان و اهل ولايت حضرت (ع)، وَ الَّذِينَ كَفَرُوا [وَ كَذَّبُوا]
بِآياتِنا أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَحِيمِ[2]-، يعنى ولايتى كه حقّ
على (ع) است و اين كه رعايت حقّ على (ع) بر جهانيان واجب است[3][4].
اين چكيده احاديثى بود
كه از طريق جمهور به دست ما رسيده است و در اين جا احاديثى را كه اماميه نقل
كردهاند نياورديم[5].
[1] اشاره است به آيه مباركه 19 در سوره حديد: وَ
الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ أُولئِكَ هُمُ الصِّدِّيقُونَ وَ
الشُّهَداءُ عِنْدَ رَبِّهِمْ لَهُمْ أَجْرُهُمْ وَ نُورُهُمْ.
[2] مائده/ 86؛ كسانى كه ايمان آوردهاند و عمل
شايسته كردهاند اجر و درخشش خود را دارند.
« دلالت اين آيه بر امامت حضرت(
ع) از چند روست: يكى اين كه ايشان، سرور مسلمانان است و مؤمنان به همراه ايشان و
زير پرچم حضرتش( ع) به بهشت درمىآيند و ديگر آن كه همگى به حضرتش( ع) عرضه
مىشوند و اين اقتضاى امامت حضرت را دارد، چرا كه بر برترى حضرت( ع) دلالت مىكند
و البتّه فرد برتر، همان امام است، به ويژه اين كه در پايان حديث تصريح شده است كه
مراعات حقّ حضرت( ع) بر جهانيان واجب است و به اين نكته تصريح شده است كه اهل
ولايت حضرت( ع) همان كسانى هستند كه به خدا و رسولش ايمان آوردهاند و نپذيرندگان
ولايت او در شمار كافران هستند، و اين نه تنها بر امامت حضرت( ع) دلالت دارد بلكه
گواه آن است كه امامت، از اصول دين است، چه، هر كه غير اصول را انكار كند كافر
نمىشود.».
« در ينابيع المودّة طبرانى به
نقل از ابن عبّاس مىگويد كه گفته است: در ستايش على بيش از سيصد آيه نازل شده است
و شما مىدانيد كه فراوانى ستايش كسى در قرآن مجيد- و لو به هر مناسبت- دليل برترى
او بر ديگران و عظمت او نزد خداوند سبحان است و فرد برتر، همان امام خواهد بود، به
ويژه آن كه آيات با بيانهاى گونه گونى آمده است كه برخى از آنها حاكى از تفضيل
حضرت( ع) و برخى گواه عصمت حضرت( ع) و شمارى دليل وجوب پيروى از ايشان و تعدادى
بيانكننده اين است كه شخص، پيرامون ولايت حضرتش، پرسش خواهد شد.».
اسم الکتاب : کشف الیقین ت آژیر المؤلف : علامه حلی الجزء : 1 صفحة : 409