ابن عبّاس در كتاب مناقب‌[1]- مى‌گويد: پيامبر 6 فرمود: [اين على بن ابى طالب است كه گوشتش از گوشت من و خونش از خون من است و او براى من همچون هارون است براى موسى جز آن كه پيامبرى پس از من نيست. و فرمود: اى ام سلمه! گواه باش و بشنو، اين على است‌]، اين امير مؤمنان و سرور مسلمانان و ظرف دانش من است و درى است كه از آن درآمده‌ام. او برادر من در دنيا و يار دمساز من در آخرت است و در مراتب اعلى همراه من خواهد بود.

از جابر[2]- رسيده كه گفته است: پيامبر 6 فرمود: من و على از يك درختيم و مردم از درختان گوناگون‌[3].

از ابن عبّاس‌[4]- نقل شده است كه: پيامبر 6 فرمود: على از من و همچون سر من است براى پيكرم.

هنگامى كه على (ع) خبر فتح خيبر را براى پيامبر 6 آورد پيامبر 6 فرمود: اگر

[1] همان/ 86.

[2] همان/ 87.

[3] سيّد بن طاوس در طرائف/ 156 مى‌گويد:

« بنگريد به اتّحاد ميان پيامبر6 و على( ع) پيش از تولّد تا رحلت. آيا هيچ يك از نزديكان يا صحابه چنين به پيامبر نزديك بوده‌اند. نزديكى آن‌ها به پيامبر بر اساس امورى است كه به ايشان افزوده شده و شايستگى آن‌ها نسبت به خلافت على به حسب وضع آن‌ها بوده است نزد خداوند سبحان و نزد پيامبر6 در زمان حيات تا وفات ايشان».

علّامه بياضى در صراط المستقيم 1/ 182 مى‌گويد:

« يكى بودن پيامبر و على- 8- در سرايى از بهشت دلالت بر كمال مشاكلت حضرت( ع) در فضيلت و شايستگى منحصر به فرد او در دريافت پاداش است و بيانش هم چنين است كه از پيامبر6 پيرامون درخت طوبى پرسش شد و پيامبر6 فرمود: ريشه آن در سراى من در بهشت است، و بار ديگر از ايشان پرسش شد و حضرت6 فرمود: در سراى على، و در اين باره از حضرت6 سؤال شد و پيامبر6 فرمود: زيرا سراى من و على يكى است.».

[4] مناقب خوارزمى/ 87 و 91.