اين را نوح در آنجا از براى على بن ابى طالب ذخيره گذاشته؛ پس آن حضرت را دفن كرديم و از ديدن اين معجزات كه دلالت بر جلالت قدر و منزلت آن حضرت مى‌كرد خشنود برگشتيم. در راه جمعى از شيعيان به ما رسيدند كه به نماز حاضر نشده بودند. ما ايشان را خبر داديم به آنچه گذشته بود و به اكرام خداوند عالميان نسبت به امير المؤمنين (ع)؛ پس ايشان گفتند كه ما مى‌خواهيم كه از كرامات آن حضرت آنچه ديده‌ايد، مشاهده كنيم. ما گفتيم كه اثر قبر را محو كرديم و علامتى نگذاشتيم كه توان دانست، چنانچه آن حضرت وصيّت فرموده بودند. پس ايشان رفتند به طرف قبر و برگشتند و گفتند كه ما قبر را شكافتيم كسى را در قبر نيافتيم.

و جعفر بن محمّد بن قولويه به اسناد خود روايت كرده از حسين حلال از جدّش كه از حضرت امام حسن (ع) سؤال كرديم كه حضرت امير را در كجا دفن كرديد؟ فرمود كه شب آن حضرت را بيرون برديم و از مسجد اشعث گذشتيم و در بيرون كوفه به طرف غرى دفن كرديم.

و خبر داد مرا وزير سعادتمند خاتم العلماء، خواجه نصير طوسى (ره) به اسناد خود از ابى مطر كه چون بدبخت‌ترين پيشينيان و پسينيان، ابن ملجم- عليه اللّعنة-، حضرت امير المؤمنين (ع) را ضربت زد، حضرت امام حسن (ع) از پدر عالى مقدار پرسيد كه ابن ملجم را بكشم؟ حضرت فرمودند كه نه، او را حبس كن، و بعد از فوت من او را بكش، و چون رحلت نمايم مرا دفن كنيد درين پشت كوفه در قبر دو برادرم حضرت هود و حضرت صالح.

و ايضا خواجه نصير (ره) به اسناد خود روايت كرد از ابو طالب كه گفت سؤال كردم از حضرت امام حسن (ع) كه كجا دفن كرديد حضرت امير را؟ فرمود كه بر كنار رودى كه محلّ مرور سيلاب است و شب آن حضرت را از مسجد اشعث گذرانيديم و آن حضرت فرمود كه مرا در قبر برادرم، حضرت هود، دفن كنيد.

و اين دو حديث را از خطّ شيخ طوسى (ره) نقل كردم.

و ايضا منقولست از حسين سركه فروش از جدّش كه گفت از حضرت امام حسن (ع)