يرحمك اللَّه‌

، خداوند از اين دفاعى كه از اهل بيتم مى‌كنيد پاداش خير به شما عنايت فرمايد، به سوى بانوان حرم برگرد.» همسر وهب بازگشت.

وهب همچنان به جنگ با دشمن ادامه داد تا به شهادت رسيد، رضوان خدا بر او باد.[1]

شهادت مسلم بن عوسجه‌

سپس مسلم بن عوسجه رحمة اللَّه عليه به ميدان شتافت و تا آخرين توان خود با دشمنان جنگيد، و در برابر سختى شديد تيرها و زخمهاى بلا مقاومت شديد نمود تا اينكه به زمين افتاد، هنوز رمقى در بدن داشت امام حسين 7 همراه حبيب بن مظاهر به بالينش آمدند، امام حسين 7 خطاب به او فرمود:

رحمك اللَّه يا مسلم! فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى‌ نَحْبَهُ، وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدِيلًا

، اى مسلم! خدا تو را رحمت كند، در ميان مؤمنان مردانى هستند كه بر سر عهدى كه با خدا بستند، صادقانه ايستاده‌اند، بعضى پيمان خود را به پايان رساندند (و در راه خدا شربت شهادت‌

[1]. نام مادر وهب، قمر و نام همسرش هانيه بود، اين سه مسيحى بودند و در بيابانى نزديك كربلا به كاروان حسين( ع) پيوستند و اسلام را پذيرفتند، وهب تازه عروسى كرده بود. طبق بعضى از روايات، مادر وهب عمود خيمه را كشيد و به جنگ دشمن رفت، امام حسين( ع) او را بازگردانيد، دشمنان سر بريده وهب را به طرف او انداختند، او آن سر را به سوى دشمن افكند و گفت:« من چيزى را كه به درگاه خدا هديه داده‌ام بازنگردانم. هانيه كنار پيكر همسرش وهب رفت و گريه كرد و هر چه فرياد داشت بر سر دشمن فرود آورد، سرانجام غلام شمر به نام رستم به دستور شمر عمودى بر سر او زد، و او كنار همسرش به شهادت رسيد.( شرح عشق و شور اين خانواده تازه مسلمان، مفصّل است، در اين باره به كتاب سوگنامه آل محمد6 تأليف مترجم كتاب، صفحه 209 تا 213 مراجعه شود)( مترجم).