181- باز بهتر از غيبت نكردن پيدا نمى‌شود، بخصوص كه غيبت مردم را خدا در كتابهاى آسمانى ممنوع كرده است.

182- اگر حرف زدن (دروغ، غيبت) به ارزش نقره باشد، ارزش سكوت طلا است.[1]

پرهيز از اهانت‌
183- آبروى كسى محفوظ است كه از پاسخگوئى (به نادانان) بپرهيزد و كسى كه با مردم مدارا كند به هدف مى‌رسد.

184- (اگر) كسى مردم را بترساند، از وى مى‌ترسند ولى اگر با مردم مدارا كند از او حساب نمى‌برند.

حوصله در برابر نادان‌
185- نادان براثر جهل با من برخورد مى‌كند، من دوست ندارم كه به او پاسخ بگويم.

[1]- آنگاه كه جان و مال كسى در معرض خطر باشد و با دروغ و غيبت حفظ مى‌گردد، دروغ گفتن و غيبت كردن مجاز است.