بهشت جاويدان را درخواست كن.
91- هرچه مىتوانى در خواسته خود كوشش كن، شايد بتوانى در سرزمين بهشت وارد شوى و به آسايش خانههائى كه ويرانى ندارد دستيابى.
92- و به لذتى برسى كه پايانى براى آن نيست و از نيروى شرافتى برخوردار شوى كه از چنگت بيرون نمىآورند.
در وقت تلاوت چه بهشت آيد پيش
آن را ز خداى خود بخواه اي درويش
روزى كه به آن سراى معمور رسى
عيشى بكنى بيش از انديشه خويش
93- آنگاه كه تصميم به كار نيك گرفتى از ترس موانعى كه در پيش است، از هواى نفس خود سبقت بگير، زيرا هواى نفس و موانع خير هميشه در حركت هستند.
94- آنگاه كه بفكر كار ناباب افتادى چشم خود را ببند و مثل كارهائى كه از آنها پرهيز مىكنند، از آن پرهيز كن.
چون نيت خير در دلت يابد راه
بشتاب كه شيطان نزند ره ناگاه
از نيت شر روى بگردان و بگو
لا حول و لا قوّة الّا باللّه
95- هرچه مىتوانى به مهمان احترام كن. آن قدر به او احترام نما كه فكر كند تو از اقوام و ميراثخوارش هستى.
96- نسبت به دوست تواضع كن و براى او همانند پدر مهربان نسبت به فرزند باش.
97- آنگاه كه با رفيق خود دوستى مىكنى، دوستى خود را با وى حفظ كن تا هميشه از تو دفاع كند.