بنام خدا

شعر و شاعرى‌

بى‌شعورى‌

خداى عزيز در قرآن مجيد بيش از بيست مرتبه از بى‌شعورى، نداشتن فكر، تدبير، حس كنجكاوى، دورانديشى، دقت در أمور و آينده‌نگرى نكوهش كرده است.

شعر، شعار و شعور از يك خانواده‌اند. كلمات هموزن و جمله‌هاى سجع و قافيه‌دار، احساسات را تحريك مى‌سازد و موجب درك و شعور آنى مى‌گردد كه شنونده را در همان لحظه در حدّ كارآمد شعار تسخير مى‌كند و إسلام هم تحريك لحظه‌اى را مى‌خواهد كه سفارش به تعظيم شعائر كرده‌[1] و هم فعاليت‌هاى سازنده و زيربنائى مثل تعليم و تربيت را تا احساسات از روى علم و درك باشد و داستان گوساله‌پرستى بني إسرائيل تكرار نگردد.

از اين نظر كه مطالب قرآن كه محمّد 6 آنها را بر مردم كوچه و بازار عرضه مى‌كرد، شعور آنى ايجاد مى‌نمود و به دنبال آن، بسوى رشد فكرى و گرايش‌

[1]- سوره حج آيه 32« وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ».