اندرزهاى قرآن پند بگيرد؟
83- كتاب خدا (قرآن) را تا آنجا كه قدرتدارى بخوان و در ميان كسانى كه به قرآن عمل مىكنند و آن را در نظر دارند آن را قرائت كن.
84- قرآن را با فكر، خضوع و نزديك شدن به خدا بخوان، كسى كه به خدا نزديك گردد، مقرب حقيقي است.
85- خداى خود را كه تكامل و رشد مىدهد از روى إخلاص عبادت كن و به مثالهائى كه در قرآن بيان مىشود خوب دقت نما.
اى دوست مشو ز ياد قرآن غافل
مىخوان همه دم ميان جمعى عامل
آن دم كه رسد نوبت درست به مثل
از وجه مناسبت نگردى ز اهل[1]
86- آنگاه كه به آيهاى رسيدى كه ترسناك است و از عذاب خدا سخن مىگويد توقف كن و اشك بريز!
87- (بگو) أي خدائى كه هركس را بخواهى از روى عدالت عذاب مىكنى مرا در رديف كسانى كه عذاب مىكنى قرار مده!
88- من از لغزش و گناه خود توبه مىكنم و فرار مىنمايم و آيا به هنگام فرار به غير از تو گريزگاهى هست؟
گاهى كه رسد درس به آيات عذاب
بايد كه ز ديدهها روان سازى آب
اقرار كنى به جرم و گمراهى خويش
باشد كه به فضل خود به بخشد توّاب
89- آنگاه كه به آيهاى از قرآن رسيدى كه در آن از وسائل بهشت و نعمتهاى شگفتانگيز آن سخن مىگويد،
90- از خدا از روى إخلاص و ناله بخواه و همانند كسى كه به خدا نزديك مىگردد
[1]- ز اهل: مانند كلمه غافل: فراموشكار.