رجز امام 7 موقع حمله به صحيح خيبرى 1587- من آن
على هستم كه هاشم مرا زائيده است[1] شيرى هستم
جنگجو كه كمر مردان را در جنگ مىشكنم.
1588- به هنگام حمله، پيشاهنگان، اطراف مرا مىگيرند. هر دشمنى مرا
ديدار كند، گويا مرگى را كه به او حملهور شده مشاهده مىكند.
در باب نسب نيست كسى صد يك من
باشد همه روز شير گردون سگ من
در علم و عمل چه رأى من باشد راست
بر خاك نيفتد به خطا ناوك من
خطاب امام 7 به زبير در جنگ جمل 1589- عجله مكن و حرف مرا بشنو، به خداى
نمازگزاران و روزهداران سوگند ياد مىكنم:
1590- آنگاه كه مرگ بسوى خيمهگاه من رخ بنمايد همانند شير درنده
حملهور مىگردم.
1591- و با شمشير تيزى
كه به بريدن گوشت و استخوان عادت كرده است بر دشمن مىتازم.
در كشتن خود شتاب كردن تا كى
وز كينه به ما عتاب كردن تا كى
[1]- امام( ع) از طرف پدر فرزند أبو طالب و أبو
طالب فرزند عبد المطلب و وى فرزند هاشم بوده است. و مادر آن حضرت فاطمه دختر اسد
بوده كه اسد هم فرزند هاشم بوده است.