احترام به شايستگان 1490- احترام به آزادگان قرض دادن است و
محبت به ناكسان كمك به نقص و بدگوئى.
1491- به دانه بارانى كه
از آسمان مىبارد نگاه كن اگر در صدف قرار گرفت مرواريد مىگردد و اگر در دهان
افعىها افتد زهر مىشود.
نيكى به كسى كن كه بود أهل كرم
با مردم بد، مكن كز آن يابى غم
آن قطره كه در صدف شود گوهر پاك
چون در دهن مار كنى گردد سم
توضيح: شايستگان در
برابر احترام خود را مديون مىدانند ولى ناكسان محبت را به باج سبيل تفسير مىكنند
و صرفنظر از اينكه محبت، در مسير نقص و عيب جامعه صرف شده هرگاه، كمك به ناكس
ادامه نيافت به عيبجوئى و بدگوئى از محبتكننده كه بعد ادامه نداده مىپردازد.
به شخصيتها براى حاجت
خود فشار مياور 1492- آنگاه كه از شخص سخاوتمند خواستهاى دارى، خود را نشان
او بدهى و سلام كنى و تسليم او باشى كافى است.
1493- وقتى ديد سلام
كردى حاجت تو را بخاطر مىآورد و گويا خود را متعهد مىداند خواستهى تو را انجام
دهد.