1238- موقعى كه از گرفتن مال از وى بىنيازى پيش تو سخاوتمند است و آنگاه كه احتمال داد فقير شدهاى بخيل مىگردد.
1239- هنگامى كه دوستان را شماره مىكنى فراوانند ولى به هنگام مصيبت و نياز به كمك كم مىباشند.
هركس كه نهد به عهد مردم بنياد
آخر ز فلك در كف او باشد باد
أرباب زمان همره بادند همه
فرياد ز رسم اين جماعت فرياد
پرهيز از جزع به هنگام سختى 1240- اگر يك روز به سختى افتادى ناله مكن، زيرا سالهاى طولانى در آسايش بودهاى.
1241- مأيوس مباش كه نااميدى كفر است، اميد اين است كه خدا بزودى مشكل تو را برطرف گرداند.
1242- به پروردگارت سوءظن نداشته باش، زيرا خدا به شايستگى اولويت دارد.
1243- من ديدهام كه دنبال سختى هميشه آسايش است[1] و مطلبى كه خدا بيان كرده بهترين مطلب است.
اى از مى عشق هر نفس يافته شكر
گر هست تو را حديث قرآن در ذكر
آن دم كه خدا حادثهاى بفرستد
بايد كه بر آن صبر كنى بعد از شكر
[1]- اشاره به آيات 5 و 6 از سوره شرح.