466- (رزق بر اساس مقدار ارزش فرد نيست) بلكه رزق در مسيرى كه
خداى يكتا صلاح مىداند و اراده كرده است جريان دارد.
گر روزى من به فضل بودى و كرم
هرگز نشدى بر دل من قصه رقم
ليكن چه توان كرد كه در صبح ازل
بر لوح قدر قضا چنين راند قلم
انسان كامل كمياب است 467- چقدر
مردم زياداند، نه خيلى هم زياد نيستند (هم زمين گنجايش بيشتر را دارد، هم براى خدا
زحمتى براى اضافه كردن نيست). خدا مىداند كه من دروغ نمىگويم.
468- هر وقت چشم خود را باز جمعيت مىبينم، اما فرد شايستهاى را
نمىيابم.
امروز كه قحط فضل و إحسان باشد
نقصان و كمال خلق يكسان باشد
هرچند به اطراف جهان گرديديم
يك فرد نديديم كه إنسان باشد
پرهيز از منافق 469- هركس با
تمام وجود تو را دوست ندارد، او را رها كن و از فاصله گرفتن و دور شدنش غمگين
مباش.