411- نه به نادانى ماندن تن در مى‌دهم و نه روش من است بلكه به هنگامى كه خيلى نيازمند به آن شدم مى‌پذيرم.

توضيح: نظر امام 7 (قبول نادانى) مربوط به مسائلى است كه علل آن از اختيار إنسان خارج است و در دست خداست كه بايد تسليم خدا بود و در برابر وى ابراز وجود نكرد.

احتمال ديگر اينكه براى حفظ وحدت اجتماع در مسائلى كه مردم نمى‌توانند حقايق را درك كنند، بايد مثل آنها نادان شد و خلاف مسير اجتماع گام برنداشت كه خلاف مسير اجتماع و افكار آن گام برداشتن يك نوع انتحار عنوانى است.

پيامبران الهى هم كه برخلاف مسير اجتماعى گام برمى‌داشته‌اند با برنامه خاصى آغاز كرده و تكليف را به انجام مى‌رسانيده‌اند و حساب آنان جداست.

412- اگر مردم مى‌گويند در وجود على 7 نقص است، راست مى‌گويند، ذلت براى آزادمرد، نقص بزرگترى است.

413- توجه داشته باشيد كه گاهى محيط زمين با آن فراخى، براى ساكنان آن (بخاطر فشار) تنگ مى‌گردد و ناگزير از ميان نيزه‌هائى كه فرود مى‌آيد مى‌تواند فرار كند.