357- طائفه ازد بنيانى است كه اگر در مسابقه دويدن شركت كنند پيروز مى‌شوند، اگر پاى شمارش امتيازهاى طائفه‌اى به ميان آيد برنده‌اند و اگر صحبت چيرگى در بين باشد پيروزند.

358- در ميدان مقايسه ثروت و نفر برتر از ديگران و در سرزمين صبر، بردبارتر از ديگران هستند. در مسابقه تيراندازى برنده و به هنگام ربودن امتياز، بيش از ديگران امتياز مى‌برند.

359- پاك بودند، خدا هم دوستى خود را براى آنان برگزيد در نتيجه پاكى آنان با خوشگذرانى و كارهاى نامناسب آلوده نگرديد.

360- طائفه ازد باوقاراند، در مجالس خود، خوش‌اخلاق مى‌باشند، نه نادانى بر آنان فرود مى‌آيد و نه كارى كه دارند فرياد مى‌زنند.

361- اگر طائفه ازد راضى شوند، باران عطاى ايشان است. به هنگامى كه عصبانى شوند (و در جنگ حمله كنند) شيراز آنان مى‌ترسد.

362- به هنگام درخواست از آنان سخاوتمندترين مردم مى‌باشند و به هنگامى كه دلهاى همه براثر دعوت بكار خطرناك مى‌لرزد دلهاى آنان آرامترين دلهاست.

363- آنگاه كه طائفه غسان (ازد)[1] با يكديگر نزديك شوند و به تيراندازى بپردازند كدام گروه مى‌تواند در برابر آنان دوام بياورد و شكست نخورد؟!

364- خدا پاداش خدمات و عطاهاى آنان را كه در اختيار محمّد 6 گذاشتند

[1]- غسان اسم چاهى است كه عده‌اى از طائفه ازد كنار آن زندگى مى‌كردند.