طلوع خورشيد جهان افروز وجود حسين 7 در مورد ولادت آن گرانمايه جهان هستى ديدگاه‌ها اندكى متفاوت است:

1- گروهى از سيره‌نويسان و حديث‌نگاران، روز پنجم ماه شعبان، به سال چهارم از هجرت را روز طلوع خورشيد جهان افروز وجود حسين 7 نوشته‌اند.

2- امّا برخى آن را در سال سوّم دانسته‌اند.

3- پاره‌اى ولادت آن حضرت را، آخرين روزهاى ربيع الاوّل، به سال سوّم از هجرت را اعلام داشته‌اند.

4- و پاره‌اى ديگر روز سوّم يا پنجم ماه جمادى الاوّل، به سال چهارم از هجرت را، روز ولادت نور قلمداد كرده‌اند.

گفتنى است كه آن گرانمايه عصرها و نسل‌ها شش ماهه، ديده به جهان گشود؛ كه اين رويداد در مورد هيچ كس جز حضرت عيسى 7 و به روايتى ديگر، در مورد يحيى 7- كه شباهت‌هايى به آن حضرت داشت- سابقه نداشته است.

فرود فرشتگان‌

پس از طلوع وجود گرانمايه آن نوزاد مبارك و پر شكوه، فرشته وحى به همراه هزار فرشته به منظور عرض تبريك و شادباش به حضور پيشواى گرانقدر توحيد، نياى بزرگوارش شرفياب شدند و ولادت او را به آن حضرت شادباش گفتند.

مام ارجمندش، فاطمه 3، آن نوزاد مبارك را به حضور پيامبر گرامى آورد و آن حضرت نيز با شادمانى بسيار فرزند دخت سرفرازش را در آغوش گرفت و به فرمان خدا و به وسيله پيامى از سوى او، نامش را «حسين» برگزيد.