(1)

باب پنجم: در معجزات امام زين العابدين (ع)

برخورد امام سجاد (ع) با عبد الملك مروان‌

(2) 1- امام باقر- 7- فرمود: روزى عبد الملك بن مروان در خانه خدا طواف مى‌كرد و پدرم در پيشاپيش او طواف خود را انجام مى‌داد و به او توجهى نداشت. و عبد الملك هم او را نمى‌شناخت.

عبد الملك گفت: اين شخص كيست كه در مقابل ما طواف مى‌كند و به ما توجهى نمى‌كند؟

گفتند: اين شخص؛ على بن حسين است. پس به جايگاه خود رفته و نشست و گفت: او را نزد من آوريد. حضرت را آوردند. عبد الملك گفت: اى على بن حسين! من كه قاتل پدرت نيستم چرا نزد من نمى‌آيى؟

امام فرمود: قاتل پدرم دنيا را از پدرم گرفت ولى پدرم آخرت او را خراب كرد.

اگر تو نيز دوست دارى چنين شوى پس باش.

عبد الملك گفت: هرگز، ولى نزد ما آى تا از دنياى ما بهره برى! حضرت نشست و رداى خود را گشود و دعا كرد: «خدايا! حرمتى را كه دوستانت نزد تو دارند آن را نشان بده» در اين هنگام، رداى حضرت پر از مرواريدهاى درخشان شد كه شعاع نورشان، ديدگان را خيره مى‌كرد.

حضرت خطاب به عبد الملك فرمود: كسى كه چنين حرمتى نزد خدا دارد چه‌