عجايبى در فرات‌

(1) 52- امام صادق- 7- مى‌فرمايد: هنگامى كه على- 7- از غائله صفين فارغ شد، در ساحل فرات ايستاد و فرمود: اى وادى! من كيستم؟ رود مضطرب شد و امواج به هم خوردند و مردم نگاه مى‌كردند. صدايى را از فرات شنيدند كه گفت: «اشهد ان لا اله الا اللَّه و ان محمّدا رسول اللَّه و ان عليّا امير المؤمنين حجة اللَّه على خلقه»[1].

(2) 53- امام صادق- 7- مى‌فرمايد: وقتى كه على- 7- از صفين برمى‌گشت بر ساحل فرات ايستاد و با چوب دستى خود بر آب زد و فرمود: جارى شو. پس دوازده چشمه جارى شد و مردم نگاه مى‌كردند. سپس با زبانى سخن گفت كه مردم نفهميدند. آنگاه مارها سرشان را از رودخانه بيرون آوردند و «لا اله الا اللَّه» و تكبير گفتند و بعد از آن گفتند: «السلام عليك يا حجّة اللَّه في ارضه، و يا عين اللَّه في عباده»، قوم تو در صفين تو را خوار كردند چنانچه قوم هارون بن عمران او را.

حضرت به مردم فرمود: «آيا شنيديد؟» گفتند: بلى. پس فرمود: «اين معجزه من براى شماست و شما را بر آن شاهد مى‌گيرم»[2].

قبر على (ع)

(3) 54- على- 7- فرمود: رسول خدا- 6- را در خواب ديدم كه غبار از صورت من پاك مى‌كرد. و مى‌فرمود: «آنچه كه قرار بود در مورد تو بشود انجام پذيرفت». بعد از سه روز حضرت، ضربت خورد.

باز مى‌فرمود: «رسول خدا- 6- را در خواب ديدم و از امّت او شكايت كردم كه چگونه با من حيله كردند و دشمنى نمودند و گريستم».

پيامبر اكرم- 6- فرمود: «گريه نكن». سپس دو مرد ديدم كه بدنشان به آهن و سرهايشان به سنگ بسته شده بود.

[1] بحار: 41/ 251، حديث 7.

[2] بحار: 41/ 251، حديث 7.