اين روايت كه ميان محدثين به حديث «يوم
الدّار» معروف است ابن اسحاق و ابن جرير و ابن ابى مردويه و ابو نعيم اصفهانى و
بيهقى در دلائل آوردهاند.
احمد بن حنبل در مسند به سند خود روايت كرده
است كه وقتى كه آيه
«وَ أَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ» نازل شد پيامبر اهل بيت خود را كه سى نفر مرد بودند، جمع
كرد سه روز خوردند و آشاميدند پيامبر به ايشان گفت:
«من يضمن عنّى دينى و مواعيدى و يكون
خليفتى و يكون معى في الجنّة»
: (كيست كه قرض و وعدههاى مرا ضمانت كند،
در نتيجه جانشين من گردد و با من در بهشت باشد؟ مردى كه راوى اسم او را نبرده گفت:
اى رسول خدا آيا كسى را پيدا مىكنى كه قبول كند)؟
ديگرى گفت: كه از اهل بيتش مىپرسد پس از آن
على 7 گفت: من يا رسول اللَّه.
و همچنين احمد بن حنبل اين روايت را به طريق
ديگر نيز نقل كرده است[3] و نيز فقيه ابن مغازلى.
نصّ به وصايت على 7
از مسند احمد بن حنبل به سندى كه به سلمان
منتهى مىگردد نقل مىشود
[1] اين حديث را به همين
تفصيل على بن برهان حلبى شافعى در سيره حلبى ج 1، ص 323 نقل كرده و گويد پيامبر به
على( 7) گفت:
ُ« فانت اخى و وزيرى و وصيى و وارثى و خليفتى من بعدى»
و نيز متقى هندى در كنز العمال ج
6، ص 397 و ابو الفداء در تاريخش ج 1، ص 116 و نسائى در خصائص ص 6 ابو جعفر اسكافى
معتزلى در كتاب« نقض العثمانية» بنا به نقل ابن ابى الحديد ج 3، ص 263 ابن سعد در
طبقات به همين مضمون آوردهاند.
[2] المسند ج 1، ص 111 ط
مصر، ابن بطريق، العمدة ص 42