نزول آيه تطهير در باره آل محمد 6‌

مسلم در صحيح خود در كتاب فضائل الصحابة در باب فضائل اهل بيت به سند خود از «صفيّه» دختر شيبه روايت كرده كه گفت: عايشه گفت: روزى طرف صبح رسول خدا 6 در حالى كه روانداز خالدار از مو به دوش داشت، در منزل نشسته بود كه حسن بن على 7 بعد از او حسين و بعد از لحظه‌اى فاطمه 3 و در آخر على 7 بر او در آمدند و آن حضرت آنان را در زير آن پتو جاى داد و چون همه جمع شدند اين را تلاوت كرد: إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً[1].

(خداوند فقط مى‌خواهد پليدى و گناه را از شما اهل بيت دور كند و كاملا شما را پاك سازد)[2].

اين روايت را حاكم در «مستدرك الصحيحين» آورده و آن را واجد شرايط صحت از نظر بخارى و مسلم دانسته‌[3] بيهقى در كتاب سنن‌[4] و ابن جزير در تفسير خود[5] و سيوطى در در المنثور در ذيل آيه تطهير و زمخشرى آن را در تفسير آيه مباهله آورده‌اند و فخر رازى در باره اين حديث گفته: بدان كه اين روايت از رواياتى است كه تقريبا مى‌توان گفت صحت آن مورد اتفاق اهل تفسير و حديث است.

احمد بن حنبل در مسند خود و ثعلبى در تفسيرش به سندهاى خود از «شداد بن عمار» روايت كرده‌اند كه گفت: به خدمت «واثلة بن الاشقع» داخل شدم و در پيش او عده‌اى بودند، از على 7 ياد كردند و به دنبال آن به او فحش‌

[1] سوره احزاب، آيه 33.

[2] مسلم. صحيح، ج 7، ص 130.

[3] حاكم، مستدرك، ج 3، ص 147.

[4] بيهقى، سنن، ج 2، ص 149.

[5] ابن جزير، تفسير، ج 22، ص 5.