«اللّهمّ صلّ على محمّد و على آل محمّد و ارحم محمّدا و آل محمّد»

و چنين تعظيم و احترامى در حق غير آل محمد ديده نشده است، بنا بر اين همه اين دلائل نشان مى‌دهد كه محبت آل محمد واجب است.

سرانجام فخر رازى سخنان خود را در اين باره با اشعار معروف شافعى پايان مى‌دهد:

(اى سوارى كه عازم حج هستى، در آنجا كه در نزديكى منى ريگ براى رمى جمرات جمع مى‌كنند و مركز بزرگ اجتماع زائران خانه خداست، بايست و فرياد بزن به تمام كسانى كه در مسجد خيف مشغول عبادتند و يا در حال حركت مى‌باشند.

فرياد بزن به هنگام سحر كه حاجيان از مشعر به سوى منى كوچ مى‌كنند و همچون نهرى عظيم و خروشان وارد سرزمين منى مى‌شوند.

آرى فرياد بزن و بگو: اگر محبت آل محمد 6 رفض و ترك دين خداست، همه جن و انس شهادت دهند كه من رافضى هستم)[1].

حديث ثقلين‌

پيامبر اسلام 6 در آخرين روزهاى زندگى خويش با وصيت واضح و دلائل محكم، روشن نمود كه جانشين و قائم مقام وى بعد از وفاتش چه كسى بايد باشد، به طورى كه براى كسى در مخالفت او عذرى باقى نگذاشت. و در اين رابطه احمد بن حنبل در مسندش به سند خود از «ابو سعيد خدرى» روايت كرده كه گفت:

[1] تفسير كبير فخر رازى، ج 27، ص 166.