در «الدر المنثور» از «ابن مردويه» از على 7 نقل مى‌كند كه پيغمبر اكرم به من فرمود:

«ا لم تسمع قول اللَّه: إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ»؟ انت و شيعتك و موعدى و موعدكم الحوض اذا جئت الامم للحساب تدعون غرّا محجّلين».

آيا اين سخن خدا را نشنيده‌اى كه مى‌فرمايد: كسانى كه ايمان آورده و عمل صالح انجام داده‌اند، بهترين مخلوقاتند؟ اين تو و شيعيان تو هستند، وعده‌گاه من و شما كنار حوض كوثر است، هنگامى كه من براى حساب امتها مى‌آيم و شما دعوت مى‌شويد در حالى كه پيشانى سفيد و شناخته شده‌ايد[1].

بسيارى ديگر از دانشمندان اهل سنت نيز همين مضمون را در كتب خود نقل كرده‌اند از جمله: خطيب خوارزمى در «المناقب»، ابو نعيم اصفهانى در كتاب «كفاية الخصام» و طبرى در تفسير معروفش و ابن صباغ مالكى در «فصول المهمة» و شوكانى در «فتح القدير» و آلوسى در «روح المعانى» ذيل آيات فوق و جمعى ديگر.

احمد بن حنبل در مسندش به سند خود از «عبد اللَّه بن عباس» روايت كرده كه گفت: شنيدم از رسول خدا 6 كه مى‌فرمود:

«ليس من آية في القرآن يا ايّها الّذين آمنوا إلّا و علىّ رأسها و اميرها و شريفها»

[2]. در قرآن آيه‌اى نيست كه مؤمنان با «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا» مورد خطاب قرار گرفته‌اند، مگر اين كه على 7 در رأس آنها و امير و شريف آنهاست و خداوند در قرآن اصحاب محمد 6 مورد عتاب قرار داده ولى از على ذكر نشده مگر به خير و نيكى.

ابن مغازلى به سند خود از «حسن بصرى» روايت كرده كه گفت: از ابو الحسن على 7 از آيه: «كَمِشْكاةٍ فِيها مِصْباحٌ‌» سؤال كردم گفت: پيامبر به من‌

[1] در المنثور، ج 6، ص 379.

[2] محب طبرى، رياض النضرة، ص 207.- مناقب خوارزمى، ص 188.