اختلاف كنند، بر ايشان بيان خواهى كرد).

و لذا عمر بن خطاب و ابن مسعود و ديگران از صحابه را عقيده اين بود كه: «عالمترين شخص به واجبات و فرائض قرآن، و داناترين مردم به قضاوت، على 7 است‌[1].

مراجعه عمر در حل مشكلات دينى و گفتار عمر «لولا علىّ لهلك عمر»[2] و نيز «لا بقيت لمعضلة ليس لها ابو الحسن، اعوذ باللَّه من معضلة ليس فيها أبو الحسن»[3] مورد اتفاق همگان است.

چون نام او نزد عايشه برده مى‌شد مى‌گفت: او دانشمندترين مردم به سنت پيامبر 6 است‌[4] ابن عبد البر در كتاب «الاستيعاب» نقل كرده است معاويه هر سؤالى كه از او مى‌شد مى‌نوشت تا از على بن ابى طالب براى او بپرسند و چون خبر شهادت على 7 به او رسيد، گفت: «ذهب الفقه و العلم بموت ابن- ابى طالب»: علم و فقاهت با مرگ على بن ابى طالب از ميان رفت برادرش او را گفت:

مردم شام حاضر نيستند، اين مطلب را از تو بشنوند، گفت: دست از من بردار[5].

و بسيارى از احاديث ديگر كه به طور روشن بر عظمت پايگاه علمى على 7 دلالت دارد.

سؤال از ولايت على (ع) در روز حساب‌

ابن شيرويه ديلمى در كتاب «الفردوس» در «قافيه» و او از «ابو سعيد خدرى»

[1] ابن حجر، صواعق المحرقة، ص 76- الاستيعاب، ج 3، ص 38- 40.

[2] ابن صباغ مالكى، فصول المهمة، ص 18- ابن حجر عسقلانى، تهذيب التهذيب، ص 338- اسد الغابة، ج 4، ص 22- و دهها مدارك ديگر

[3] سيوطى، تاريخ الخلفاء، ص 66- شبلنجى، نور الأبصار، ص 73- قوشجى، شرح تجريد، ص 407.

[4] ابن حجر عسقلانى، صواعق المحرقة، ص 76- الإستيعاب، ج 3، ص 38- 40.

[5] ابن عبد البر، الإستيعاب، ج 2، ص 463.