شافعى ابن مغازلى در كتاب «المناقب» روايت كرده كه پيامبر خدا 6 فرمود:

وقتى قيامت به پا شود خداوند براى من در دست راست عرش قبه‌اى از طلاى سرخ مى‌زند و براى پدرم ابراهيم قبه‌اى از طلاى سرخ مى‌زند و براى على بن ابى طالب نيز قبه‌اى از زبرجد سبز بر پا مى‌كند، پس چه گمان دارى به دوست كه در ميان دو خليل قرار بگيرد؟[1].

ابن عبد البرّ قرطبى با سند خود از ابو ليلى روايت كرده كه گفت: شنيدم رسول خدا 6 فرمود:

«ستكون بعدى فتنة فاذا كان ذلك فالزموا علىّ بن ابى طالب فانّه اوّل من يرانى و اول من يصافحنى يوم القيامة هو الصّدّيق الاكبر و هو فاروق هذه الامّة يفرّق بين الحقّ و الباطل و هو يعسوب المؤمنين و اكمال يعسوب المنافقين»

[2].

به زودى پس از من فتنه‌اى بر پا خواهد شد، پس هر گاه چنين فتنه‌اى رخ داد به على 7 تمسك جوئيد، بدون شك او در روز قيامت نخستين كسى است كه با من ديدار كند و مصافحه نمايد او صديق اكبر و فاروق اين امت است كه حق و باطل را جدا نمايد و او پيشوا و امير مؤمنان، و مال دنيا، پيشواى منافقان است.

على محبوبترين بندگان خدا

احمد بن حنبل در مسندش به سند خود از «سفينة» غلام رسول خدا 6 روايت كرده كه گفت: زنى از انصار دو مرغ بريان وسط دو عدد نان، به پيامبر اكرم هديه آورد و جلو او نهاد رسول خدا گفت:

«اللهمّ ائتنى باحبّ خلقك اليك و الى‌

[1] ابن مغازلى، المناقب، ص 220.

[2] ابن عبد البر، استيعاب، ج 2، ص 657 چاپ( ذيل اصابة) 13، ص 117 شماره 3156، خطيب خوارزمى، المناقب، فصل هشتم ص 57- ابن عساكر، تاريخ دمشق، ج 3، ص 157- گنجى شافعى، كفاية الطالب، باب 44، ص 188- ذهبى، ميزان الاعتدال، ج 1، ص 316- محمد صالح كشفى ترمذى، مناقب المرتضويه، ص 92- علامه عينى، مناقب سيدنا على، ص 16، شماره 25.